• Trudny wyjazd. Newcastle - Tottenham.
  
• Walka o TOP 4. Tottenham - Nottingham Forest.
  
• Derby. West Ham - Tottenham.
  
• zobacz więcej wiadomości

Liverpool to jeden z najbardziej utytułowanych angielskich klubów, 18 krajowych mistrzostw, 7 razy zdobywał Puchar Anglii i 8 razy Puchar Ligii. W dodatku po stronie osiągnięć może zapisać sobie dwukrotnie Puchar Mistrzów, który ostatni raz powędrował na Anfield w 2005 roku po niezapomnianym finale (prawdopodobnie najlepszy mecz jaki niżej podpisany miał przyjemność oglądać) z Milanem, kiedy do przerwy prowadzeni przez Rafę Beniteza piłkarze przegrywali 3-0 i zdawali się być niezdolni do nawiązania równej walki, a wygrali cały mecz po serii jedenastek. W dogrywce jak i w konkursie karnych błyszczał między słupkami Jerzy Dudek.

Dzisiaj jednak historia drużyny działa na jej nie korzyść, od ostatniego mistrzostwa minęły już 23 lata, a presja ciągle jest taka sama. Tymczasem zawodnicy robią się coraz starsi. Steven Gerrard powoli zbliża się do końca swojej pięknej kariery (rzadko spotykany przypadek wychowanka, który całe życia pozostał z ukochaną drużyną), po sezonie buty na kołku zawiesić ma Carragher (ta sama sytuacja co u Gerrarda), jeśli Jamie zagra to będzie jego 500. mecz dla LFC. Zawodnicy, którzy wczoraj uchodzili za młodych i utalentowanych zbliżają się powoli do 30, mam na myśli Downinga, Reinę, Skrtela czy Aggera. W składzie nie brak jednak zawodników, którzy za kilka lat mogą być twarzami Premier League: Coutinho, Kelly czy Wisdom. Drugi życie w LFC układa sobie młody Sturridge, który odszedł z Chelsea pomimo faktu, że mógł dać tamtej drużynie więcej niż inny napastnik Torres, a nawet Ba. Największą zaś gwiazdą LFC jest Luiz Suarez, o którym głośno zaczęło robić się kilka lat temu. Na Mundialu w RPA Urugwaj dzięki niemu szczęśliwe awansował do półfinału (napastnik obronił strzał ręką w 120 minucie, za co dostał czerwoną kartkę, ale rzut karny poszybował nad poprzeczką). Rozgrywki zakończyły się sensacyjnym 4. miejscem dla zawodników z Ameryki Południowej, zaś rok później Suarez do swoich osiągnięć dołożył wygraną w Copa America i tytuł MVP turnieju. W obecnych rozgrywkach były gracz Ajazu strzelił już 21 bramek, zdobywając 2 hattricki, ostatni przed tygodniem, kiedy Liverpool dokonał pogromu na konającym Wigan.
Mecze z Kogutami regularnie kończą się stratą punktów, dość powiedzieć, że ostatnie 5 spotkań dało LFC... 1 punkt. W listopadzie 2012 wygraliśmy 2-1, po golach naszych dwóch wizytówek, Aaron Lennon i Gareth Bale, czyli nasze znane w Europie skrzydła dały nam 3 oczka. Rok temu w lutym był remis 0-0, a w 2011 roku zaaplikowaliśmy rywalom łącznie 6 bramek nie tracąc żadnej. Z piłkarzy, którzy w Spurs grają obecnie najwięcej bramek przeciwko the Reds strzelił Deofe 3, Adebayor i Lennon po 2, a jednym trafieniem mogą pochwalić się Assou-Ekotto i Walijczyk Bale. Szczęścia z nami nie ma wspomniany już Carragher, który 3 razy zaliczył samobója.

Ostatnie 5 spotkań to coraz lepsza gra podopiecznych Brendana Rodgersa. 11 lutego na Anfield gospodarze musieli uznać wyższość zaskakująco dobrze spisującego się w tym sezonie West Bromu, następnie klapą okazał się walentynkowy wyjazd do Petersburga. W "Wenecji Północy" goście, drugi raz z rzędu przegrali 2-0. Trzy dni później w mieście Beatlesów, the Reds nie dali już szans walijskiej Swansea, 5-0. W rewanżu z towarzyszami z byłego Leningradu Gerrard i koledzy strzelili aż 3 bramki, ale jednocześnie jedna, którą stracili okazała się tą na wagę złota, to było pożegnanie z europejskimi pucharami. Stewart Downing i wspomniany już urugwajski as Suarez postanowili osłodzić kibicom klapę w LE, 4-0 uległo Wigan tydzień temu na własnym obiekcie. Obecnie Liverpool traci do miejsca premiowanego awansem do Ligii Mistrzów 10 punktów, do końca BPL zostało się jeszcze 10 spotkań, w tym czasie the Reds grają ze Spurs, Chelsea i Evertonem, ale w pozostałych 7 kolejkach drużyna z Anfield będzie grać jako faworyt (np. QPR, Reading, Southampton, Astona Villa). Top 4 niewątpliwie leży w zasięgu LFC. Nawet jeśli przegrają oni z Tottenhamem.

Autor: Filip Siekczarek